بسمه تعا لی
پیر محمد یاد گاری در سال 1334در یکانکهریز مرند بدنیا آمد ششم ابتدائی را در آن جا سپری بخاطر نداشتن چندان وضع خوب به در س ادامه ندادبا پدرش کشاورزی مشغول شد وبعداز فوت پدرش او که بزرگ خانواده بود عهده دارعایله شدبه تهرا ن و اراک و... جهت کاررفت درشر کتهای سا ختما نی مشغول شد وو قتیکه انقلاب پیروز شد در کمیته انقلا ب اسلا می یکانکهریز بعنو ان پاسدار استخدام در سال 61 13یه تبریز انتقال و در کمیته های تبریز و درجبهه ها و ماموریت های سیستان بلو چستان خدمت نمود و دیپلم نظامی را در نیرو انتظامی کسب نمود وبعد از ادغا م نیرو ها در عقید تی سیا سی نیر وی انتظا می آ- ش انجام وظیفه میکرد د رسا ل 1384 از هما ن نیر و باز نشست گر دید و از اوا یل انقلاب شرو ع به نو شتن شعر نموده در اعزام های رزمندگا ن و بر نا مه های دینی و مرا سم های شهدا و یاد واره های شهدا -شبی با قر آن ها -و شب شعر ها و و مرا سم های مذهبی در شهر تبریز شر کت نموده و ضمنا از یازده سا لگی در هئیت ها ی یکا نکهر یز و به خصو ص در هئیت زنجیر زنان حضر ت صاحب الزما ن (عج) یکا نکهر یز فی سبیل لله نو حه می خواند او میگو ید هر چه دار م از اما م حسین است و الان در شهر تبریز در چندین هیئت مشهور شعر ونو حه میخواند ودر یادواره ها و یو م الله ها و مخصو صا اعیاد ا ئمه غیر از تبر یز ا کثر شهر ستا نهای آذر با یجان شر قی وغر بی و حتی به دانشگا ه ها نیز جهت سر ودن شعر دعو ت می شو دودرتبریز روز ها ی یکشنبه در انجمن شعر ادر ستاد تبلیغات اسلامی واقع در میدان دانشسرا می رود در جلسات شعرا شر کت میکند وازخدا شاکر است به لطف ائمه طبعی روان عنا یت نمو ده که قادر است یکصد بیت شعر را در یکروز بنو یسد و اکثر شعر ها یش خیلی کم مشاهده شده ازپنجاه بیت کمتر بوده با شدودر گفتن شعر تنز نیز مهار ت دارد الان اگر شعر هایش را چاپ بکند به جلد میرسدو دارای چهار فر زند یک پسر و سه دختر میباشد و میگو ید که مدیو ن همسرم هستم که هر گو نه از کمک برای من دریغ نکر ده همیشه مرا تشو یق به نو شتن اشعار نمو ده است ومدیو ن استا د آهی هستم که در زا هدا ن یکسال حضورش بو دم از دو ستانش استاد کریمی مرا غه ای و جلال محمدی وحزین وکلامی و غفاری و صاد قی و حسنی و نقیب و مجاهد و حسین زادهورو ح روان منعم وتائب و انور اردبیلی وخشرو شا هی وشب خیز و میر اسمعلی صفری بودند اومیگو ید به خد ا قسم تا حالا یک ریال به خا طر گفتن شعر به ا ئمه نگرفته و نمیگیر م و نخو اهم گر فت.
نمونه دو بیت از شعر ها
کا فراوکس دورا ونداعشق ولایت اولماز گر او لماسا ولایت مقبول عبا دت او لماز
پیغمبران اماما ن محشرده جمع اولا للار تا گلمو یو نجه زهرا هرگز شفاعت او لماز